Biliyormusun, sabah bindiğim minibüs tıklım tıklım, zaten aracın içi daracık, birde yüzümde maske ve bir saat süren yolculuk, sonra akşamın sekizine kadar abartısız yüz yere girip çıkıyorum, yüz zile basıyorum, yüzlerce basamak çıkıyorum, uzun mesafeler yürüyorum, otuz santim mesafeden paket teslim ediyorum, daracık asansörlerle inip çıkıyorum, elimle elli yere dokunuyorum, çok şükür şu ana kadar bir sağlık problemim olmadı veya oldu da geçti mi onu da bilemem elbette bende korkuyorum ama ne yapayım sorumlu olduğum eşim ve bir çocuğum var, Eğer bir ağa babanın çocuğu olsaydım böyle pandemi günlerinde babam beni çalıştırmaz evde oturtur hazırdan yedirir bizi korumaya alırdı, velhasıl haftada bir gün hariç her günü böyle geçen asgari ücretli, kargo çalışanı bir işçiyim.
Siz farkında bile değilsiniz ama eğer bir kahraman aranıyorsa bu ben olmalı değilmiyim!
Eksiği var fazlası yok bu sözlerin tamamını bizzat bu sektörün bir çalışanından duyduğumda ağzım açık kalmış bir baba şefkatiyle ona acımış ve birden içim erimişti.
Aslında bu sözler onun bir serzenişi değil işinin fotoğrafını bana sunuş biçimiydi.
Biz evimizde rahat otururken, onların her çaldığı kapıların ardında hastalık mı var, psikolojik rahatsız biri mi var, piskopat biri mi var bilemeden, yağmur kar demeden görevlerini yerine getirmeye çalışıyorlar.
O günden sonra ne zaman siparişim olan bir kargoyu bana ulaştıran bir kargo çalışanını gördüysem mütebessim bir biçimde karşılarım, ona teşekkürler eder kolaylıklar dilerim, sonra rica ederek “benden bir çay içersin lütfen şunu kabul et” diye, eline mütevazi bir renk olan turuncu bir kâğıdı severek isteyerek tutuştururum, emeğine duyduğum saygının gururuyla tıpkı değerli bir misafirimmiş gibi onu kapımdan uğurlarım.
Peşinden, evet siz farkedilmeyen hizmet kahramanlarısınız derim sessizce.
Sonra sıradan en alt bir devlet memurunu kıyaslarım bu kahramanlarla, arada aşılmaz karlı dağlar görürüm.
Memurun; asla asgari ücreti ona uygun görmeyen müşfik ve cömert devlet babası vardır, hasta olsa yanında olur asla işinden etmez, oysa bu kargocu kahramanın Allahından başka kimsesi yoktur, hasta olsa iki gün işe gelmese kendini kapı dışında görür, kanunlar bile lehinde işlemez, sabah sekizde başlayıp akşam sekizde biten süresinin asgari ücretin dışında bir mesai eki yoktur. Halbuki sıradan en alt kademe işçi bir memurun pandemi dolayısıyla yarım gittiği bir işi ve 2 koca günlük haftalık tatili ve arkasında koca bir devlet babası vardır.
Allah yardımcınız olsun Kargo da çalışan aslan parçaları.
Bir gün fark edilmeniz ve işlerinizin iyileştirilmesi dileklerimle.
